człowiecki

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čelověčьskъ. By surface analysis, człowiek +‎ -cki. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡ʃʲɫɔvjɛt͡skiː/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡ʃʲɫɔvjɛt͡ski/

Adjective

człowiecki

1. (relational) human

   Synonyms: człeczy, człowieczy

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 168:

     Powidz mi, synku miły, jako twą śmiercią odkupisz... plemie człowieckie (quomodo per tuam liberabis mortem genus hominum)?

     [Powidz mi, synku miły, jako twą śmiercią odkupisz... plemię człowieckie (quomodo per tuam liberabis mortem genus hominum)?]

Related terms

adjectives

• człeczy
• człowieczeński
• człowieczy

 

adverb

• człowiecznie

 

nouns

• człek
• człowiectwo
• człowieczeństwo
• człowiek
• osłoczłowiek

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “człowiecki”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN