czepiec

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čepьcь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂɛ.pjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛpjɛt͡s
• Syllabification: cze‧piec

Noun

czepiec m inan (diminutive czepek)

1. bonnet (type of women's hat)
2. reticulum (the second stomach in a cow or other ruminant)

Declension

Declension of czepiec

	singular	plural
nominative	czepiec	czepce
genitive	czepca	czepców
dative	czepcowi	czepcom
accusative	czepiec	czepce
instrumental	czepcem	czepcami
locative	czepcu	czepcach
vocative	czepcu	czepce

Derived terms

verb

• oczepić

 

Further reading

• czepiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czepiec in Polish dictionaries at PWN