deklamatorka

See also: deklamatorką

Polish

Etymology

From deklamator +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛk.la.maˈtɔr.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔrka
• Syllabification: dek‧la‧ma‧tor‧ka

Noun

deklamatorka f (male equivalent deklamator)

1. (literary) female equivalent of deklamator (“reciter, declaimer”)

   Synonym: recytatorka

Declension

Declension of deklamatorka

	singular	plural
nominative	deklamatorka	deklamatorki
genitive	deklamatorki	deklamatorek
dative	deklamatorce	deklamatorkom
accusative	deklamatorkę	deklamatorki
instrumental	deklamatorką	deklamatorkami
locative	deklamatorce	deklamatorkach
vocative	deklamatorko	deklamatorki

Related terms

adjectives

• deklamacyjny
• deklamatorski

 

adverb

• deklamatorsko

 

nouns

• deklamacja
• deklamacyjność
• deklamatorstwo
• deklamatoryka

 

verb

• deklamować

 

Further reading

• deklamatorka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• deklamatorka in Polish dictionaries at PWN