delikanlı

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دلیقانلی, دلیقانلو (delikanlı), equivalent to deli (“crazy”) +‎ kan (“blood”) +‎ -lı (“with”). "He who has crazy blood".

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

delikanlı

1. honest (male person)

Noun

delikanlı (definite accusative delikanlıyı, plural delikanlılar)

1. young man (an adolescent who recently got out of his childhood)

Declension

Inflection
Nominative	delikanlı
Definite accusative	delikanlıyı
	Singular	Plural
Nominative	delikanlı	delikanlılar
Definite accusative	delikanlıyı	delikanlıları
Dative	delikanlıya	delikanlılara
Locative	delikanlıda	delikanlılarda
Ablative	delikanlıdan	delikanlılardan
Genitive	delikanlının	delikanlıların

Related terms

• delikanlılık

References

• Kélékian, Diran (1911) “دلیقانلی”, in Dictionnaire turc-français‎^[1], Constantinople: Mihran, page 580