deliramentum
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /deː.liː.raːˈmen.tum/, [d̪eːlʲiːräːˈmɛn̪t̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /de.li.raˈmen.tum/, [d̪eliräˈmɛn̪t̪um]
Noun
[edit]dēlīrāmentum n (genitive dēlīrāmentī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dēlīrāmentum | dēlīrāmenta |
Genitive | dēlīrāmentī | dēlīrāmentōrum |
Dative | dēlīrāmentō | dēlīrāmentīs |
Accusative | dēlīrāmentum | dēlīrāmenta |
Ablative | dēlīrāmentō | dēlīrāmentīs |
Vocative | dēlīrāmentum | dēlīrāmenta |
References
[edit]- “deliramentum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- deliramentum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.