diúltaigh

Irish

Etymology 1

From Middle Irish diúltaigid, from Old Irish do·sluindi.

Verb

diúltaigh (present analytic diúltaíonn, future analytic diúltóidh, verbal noun diúltú, past participle diúltaithe)

1. (transitive) deny, renounce
2. (transitive with do) rebut

Conjugation

conjugation of diúltaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	diúltaím	diúltaíonn tú; diúltaír†	diúltaíonn sé, sí	diúltaímid; diúltaíonn muid	diúltaíonn sibh	diúltaíonn siad; diúltaíd†	a dhiúltaíonn; a dhiúltaíos / a ndiúltaíonn*; a ndiúltaíos*	diúltaítear
	past	dhiúltaigh mé; dhiúltaíos	dhiúltaigh tú; dhiúltaís	dhiúltaigh sé, sí	dhiúltaíomar; dhiúltaigh muid	dhiúltaigh sibh; dhiúltaíobhair	dhiúltaigh siad; dhiúltaíodar	a dhiúltaigh / ar dhiúltaigh*	diúltaíodh
	past habitual	dhiúltaínn / ndiúltaínn‡‡	dhiúltaíteá / ndiúltaíteᇇ	dhiúltaíodh sé, sí / ndiúltaíodh sé, s퇇	dhiúltaímis; dhiúltaíodh muid / ndiúltaímis‡‡; ndiúltaíodh muid‡‡	dhiúltaíodh sibh / ndiúltaíodh sibh‡‡	dhiúltaídís; dhiúltaíodh siad / ndiúltaídís‡‡; ndiúltaíodh siad‡‡	a dhiúltaíodh / a ndiúltaíodh*	dhiúltaítí / ndiúltaít퇇
future		diúltóidh mé; diúltód; diúltóchaidh mé†	diúltóidh tú; diúltóir†; diúltóchaidh tú†	diúltóidh sé, sí; diúltóchaidh sé, sí†	diúltóimid; diúltóidh muid; diúltóchaimid†; diúltóchaidh muid†	diúltóidh sibh; diúltóchaidh sibh†	diúltóidh siad; diúltóid†; diúltóchaidh siad†	a dhiúltóidh; a dhiúltós; a dhiúltóchaidh†; a dhiúltóchas† / a ndiúltóidh*; a ndiúltós*; a ndiúltóchaidh*†; a ndiúltóchas*†	diúltófar; diúltóchar†
conditional		dhiúltóinn; dhiúltóchainn† / ndiúltóinn‡‡; ndiúltóchainn†‡‡	dhiúltófá; dhiúltóchthᆠ/ ndiúltófᇇ; ndiúltóchthᆇ‡	dhiúltódh sé, sí; dhiúltóchadh sé, s토/ ndiúltódh sé, s퇇; ndiúltóchadh sé, s톇‡	dhiúltóimis; dhiúltódh muid; dhiúltóchaimis†; dhiúltóchadh muid† / ndiúltóimis‡‡; ndiúltódh muid‡‡; ndiúltóchaimis†‡‡; ndiúltóchadh muid†‡‡	dhiúltódh sibh; dhiúltóchadh sibh† / ndiúltódh sibh‡‡; ndiúltóchadh sibh†‡‡	dhiúltóidís; dhiúltódh siad; dhiúltóchadh siad† / ndiúltóidís‡‡; ndiúltódh siad‡‡; ndiúltóchadh siad†‡‡	a dhiúltódh; a dhiúltóchadh† / a ndiúltódh*; a ndiúltóchadh*†	dhiúltófaí; dhiúltóchtha토/ ndiúltófa퇇; ndiúltóchtha톇‡
subjunctive	present	go ndiúltaí mé; go ndiúltaíod†	go ndiúltaí tú; go ndiúltaír†	go ndiúltaí sé, sí	go ndiúltaímid; go ndiúltaí muid	go ndiúltaí sibh	go ndiúltaí siad; go ndiúltaíd†	—	go ndiúltaítear
	past	dá ndiúltaínn	dá ndiúltaíteá	dá ndiúltaíodh sé, sí	dá ndiúltaímis; dá ndiúltaíodh muid	dá ndiúltaíodh sibh	dá ndiúltaídís; dá ndiúltaíodh siad	—	dá ndiúltaítí
imperative		diúltaím	diúltaigh	diúltaíodh sé, sí	diúltaímis	diúltaígí; diúltaídh†	diúltaídís	—	diúltaítear
verbal noun		diúltú
past participle		diúltaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Related terms

• diúltach

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

diúltaigh

1. inflection of diúltach:
   1. vocative/genitive masculine singular
   2. (archaic) dative feminine singular

Noun

diúltaigh m

1. inflection of diúltach:
   1. vocative/genitive singular
   2. nominative/dative plural

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
diúltaigh	dhiúltaigh	ndiúltaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “diúltaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “diúltaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “diúltaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024