dokładka

See also: dokładką

Polish

Etymology

From dokładać +‎ -ka. First attested in the 16th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈkwat.ka/
• (Middle Polish) IPA^(key): /dɔˈkɫat.ka/, /dɔˈkɫɒt.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atka
• Syllabification: do‧kład‧ka

Noun

dokładka f

1. (chiefly colloquial) seconds, second helping

   Synonym: repeta

2. (obsolete) addition, supplement, complement

Declension

Declension of dokładka

	singular	plural
nominative	dokładka	dokładki
genitive	dokładki	dokładek
dative	dokładce	dokładkom
accusative	dokładkę	dokładki
instrumental	dokładką	dokładkami
locative	dokładce	dokładkach
vocative	dokładko	dokładki

Derived terms

adverb

• na dokładkę

 

Related terms

adjectives

• dokładnościowy
• dokładny

 

adverb

• dokładnie

 

nouns

• dokład
• dokładność

 

verbs

• dokładać impf
• dokłaść pf
• kładać impf
• kłaść impf

 

Further reading

• dokładka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dokładka in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “dokładka”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “dokładka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “dokładka”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 493
• dokładka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego