dwuśladowiec

Polish

Etymology

From dwu- +‎ ślad +‎ -owiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /dvu.ɕlaˈdɔ.vjɛt͡s/
• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: dwu‧śla‧do‧wiec

Noun

dwuśladowiec m animal or m inan

1. (colloquial) two-track vehicle

   Synonyms: dwuślad, pojazd dwuśladowy

   Coordinate term: jednośladowiec

Declension

Declension of dwuśladowiec

	singular	plural
nominative	dwuśladowiec	dwuśladowce
genitive	dwuśladowca	dwuśladowców
dative	dwuśladowcowi	dwuśladowcom
accusative	dwuśladowca/dwuśladowiec	dwuśladowce
instrumental	dwuśladowcem	dwuśladowcami
locative	dwuśladowcu	dwuśladowcach
vocative	dwuśladowcu	dwuśladowce

Related terms

adjective

• dwuśladowy

 

noun

• dwuślad

 

Further reading

• dwuśladowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dwuśladowiec in Polish dictionaries at PWN