dyplomata

Polish

Etymology

Borrowed from French diplomate.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɨp.lɔˈma.ta/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ata
• Syllabification: dyp‧lo‧ma‧ta

Noun

dyplomata m pers (female equivalent dyplomatka)

1. diplomat (person who is accredited to represent a government)
2. diplomat (person who uses skill and tact in dealing with other people)

Declension

Declension of dyplomata

	singular	plural
nominative	dyplomata	dyplomaci/dyplomaty (deprecative)
genitive	dyplomaty	dyplomatów
dative	dyplomacie	dyplomatom
accusative	dyplomatę	dyplomatów
instrumental	dyplomatą	dyplomatami
locative	dyplomacie	dyplomatach
vocative	dyplomato	dyplomaci

Related terms

• dyplomacja
• dyplomatycznie
• dyplomatyczny

 

Further reading

• dyplomata in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dyplomata in Polish dictionaries at PWN