dyrygent

Polish

dyrygent

Etymology

Borrowed from German Dirigent, from Latin dīrigens.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɨˈrɨ.ɡɛnt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨɡɛnt
• Syllabification: dy‧ry‧gent

Noun

dyrygent m pers (female equivalent dyrygentka)

1. conductor (person who conducts an orchestra, choir or other music ensemble)

Declension

Declension of dyrygent

	singular	plural
nominative	dyrygent	dyrygenci/dyrygenty (deprecative)
genitive	dyrygenta	dyrygentów
dative	dyrygentowi	dyrygentom
accusative	dyrygenta	dyrygentów
instrumental	dyrygentem	dyrygentami
locative	dyrygencie	dyrygentach
vocative	dyrygencie	dyrygenci

Derived terms

adjective

• dyrygencki

 

Related terms

noun

• dyrygentura

 

verb

• dyrygować

 

Further reading

• dyrygent in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dyrygent in Polish dictionaries at PWN