een belletje doen rinkelen

Dutch

Alternative forms

• een bel doen rinkelen

Etymology

Literally, “to cause a little bell to ring”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ən ˈbɛ.lə.tjə ˌdun ˈrɪŋ.kə.lə(n)/

Verb

een belletje doen rinkelen

1. (intransitive) to ring a bell

   Die naam doet inderdaad wel een belletje rinkelen.

   That name indeed rings a bell.

Inflection

Conjugation of een belletje doen rinkelen: see doen.

See also

• er gaat een belletje rinkelen