fleygja

Icelandic

Etymology

From Old Norse fleygja, from Proto-Germanic *flaugijaną, causative of Proto-Germanic *fleuganą.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfleiːja/

  Rhymes: -eiːja

Verb

fleygja (weak verb, third-person singular past indicative fleygði, supine fleygt)

1. to fling, throw
2. to throw away (trash, etc.)

Conjugation

fleygja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að fleygja
supine (sagnbót)		fleygt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fleygjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fleygi	við fleygjum	present (nútíð)	ég fleygi	við fleygjum
	þú fleygir	þið fleygið		þú fleygir	þið fleygið
	hann, hún, það fleygir	þeir, þær, þau fleygja		hann, hún, það fleygi	þeir, þær, þau fleygi
past (þátíð)	ég fleygði	við fleygðum	past (þátíð)	ég fleygði	við fleygðum
	þú fleygðir	þið fleygðuð		þú fleygðir	þið fleygðuð
	hann, hún, það fleygði	þeir, þær, þau fleygðu		hann, hún, það fleygði	þeir, þær, þau fleygðu
imperative (boðháttur)	fleyg (þú)	fleygið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fleygðu	fleygiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *flaugijaną.

Verb

fleygja (past participle fleygðr)

1. to fling; make fly
2. to throw

Conjugation

Conjugation of fleygja — active (weak class 1)

infinitive	fleygja
present participle	fleygjandi
past participle	fleygðr
indicative	present	past
1st-person singular	fleygi	fleygða
2nd-person singular	fleygir	fleygðir
3rd-person singular	fleygir	fleygði
1st-person plural	fleygjum	fleygðum
2nd-person plural	fleygið	fleygðuð
3rd-person plural	fleygja	fleygðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	fleygja	fleygða
2nd-person singular	fleygir	fleygðir
3rd-person singular	fleygi	fleygði
1st-person plural	fleygim	fleygðim
2nd-person plural	fleygið	fleygðið
3rd-person plural	fleygi	fleygði
imperative	present
2nd-person singular	fleyg, fleygi
1st-person plural	fleygjum
2nd-person plural	fleygið

Conjugation of fleygja — mediopassive (weak class 1)

infinitive	fleygjask
present participle	fleygjandisk
past participle	fleygzk
indicative	present	past
1st-person singular	fleygjumk	fleygðumk
2nd-person singular	fleygisk	fleygðisk
3rd-person singular	fleygisk	fleygðisk
1st-person plural	fleygjumsk	fleygðumsk
2nd-person plural	fleygizk	fleygðuzk
3rd-person plural	fleygjask	fleygðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	fleygjumk	fleygðumk
2nd-person singular	fleygisk	fleygðisk
3rd-person singular	fleygisk	fleygðisk
1st-person plural	fleygimsk	fleygðimsk
2nd-person plural	fleygizk	fleygðizk
3rd-person plural	fleygisk	fleygðisk
imperative	present
2nd-person singular	fleygsk, fleygisk
1st-person plural	fleygjumsk
2nd-person plural	fleygizk

Descendants

• Icelandic: fleygja
• Faroese: floyggja
• Norwegian Nynorsk: fløygje, fløygja
• Old Swedish: flø̄ghia
  • Swedish: flöja

References

• “fleygja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press