gebaren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Gebaren and gebären

Dutch[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɣəˈbaːrə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ge‧ba‧ren
  • Rhymes: -aːrən

Etymology 1[edit]

From Middle Dutch gebâren, from Proto-West Germanic *gabārijan or *gabārijōn. By surface analysis, ge- +‎ baren.

Verb[edit]

gebaren

  1. (intransitive, transitive) to gesture, to point, to gesticulate
  2. (intransitive, transitive) to sign (to use sign language)
Inflection[edit]
Conjugation of gebaren (weak, prefixed)
infinitive gebaren
past singular gebaarde
past participle gebaard
infinitive gebaren
gerund gebaren n
present tense past tense
1st person singular gebaar gebaarde
2nd person sing. (jij) gebaart gebaarde
2nd person sing. (u) gebaart gebaarde
2nd person sing. (gij) gebaart gebaarde
3rd person singular gebaart gebaarde
plural gebaren gebaarden
subjunctive sing.1 gebare gebaarde
subjunctive plur.1 gebaren gebaarden
imperative sing. gebaar
imperative plur.1 gebaart
participles gebarend gebaard
1) Archaic.
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
  • Afrikaans: gebaar

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun[edit]

gebaren

  1. plural of gebaar

German[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

gebaren

  1. first/third-person plural preterite of gebären
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=gebaren&oldid=76793849"