guttula
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From gutta + -ula (diminutive suffix).
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈɡut.tu.la/, [ˈɡʊt̪ːʊɫ̪ä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈɡut.tu.la/, [ˈɡut̪ːulä]
Noun[edit]
guttula f (genitive guttulae); first declension
Declension[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | guttula | guttulae |
Genitive | guttulae | guttulārum |
Dative | guttulae | guttulīs |
Accusative | guttulam | guttulās |
Ablative | guttulā | guttulīs |
Vocative | guttula | guttulae |
Further reading[edit]
- “guttula”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- guttula in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.