hoofdbreker

Dutch

Etymology

Compound of hoofd (“head”) +‎ breker (“breaker, wrecker”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɦoːftˌbreː.kər/
• Hyphenation: hoofd‧bre‧ker

Noun

hoofdbreker m (plural hoofdbrekers, diminutive hoofdbrekertje n)

1. A grave worry, concern, nuisance or unpleasant problem, which may give you a headache.

Related terms

• hoofdbrekerij