huokailija
Jump to navigation
Jump to search
Finnish
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Noun
[edit]huokailija
- one who sighes repeatedly
Declension
[edit]Inflection of huokailija (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | huokailija | huokailijat | ||
genitive | huokailijan | huokailijoiden huokailijoitten | ||
partitive | huokailijaa | huokailijoita | ||
illative | huokailijaan | huokailijoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | huokailija | huokailijat | ||
accusative | nom. | huokailija | huokailijat | |
gen. | huokailijan | |||
genitive | huokailijan | huokailijoiden huokailijoitten huokailijain rare | ||
partitive | huokailijaa | huokailijoita | ||
inessive | huokailijassa | huokailijoissa | ||
elative | huokailijasta | huokailijoista | ||
illative | huokailijaan | huokailijoihin | ||
adessive | huokailijalla | huokailijoilla | ||
ablative | huokailijalta | huokailijoilta | ||
allative | huokailijalle | huokailijoille | ||
essive | huokailijana | huokailijoina | ||
translative | huokailijaksi | huokailijoiksi | ||
abessive | huokailijatta | huokailijoitta | ||
instructive | — | huokailijoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |