incompetens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From in- +‎ competēns.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

incompetēns (genitive incompetentis); third-declension one-termination adjective

  1. insufficient

Declension

[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative incompetēns incompetentēs incompetentia
Genitive incompetentis incompetentium
Dative incompetentī incompetentibus
Accusative incompetentem incompetēns incompetentēs incompetentia
Ablative incompetentī incompetentibus
Vocative incompetēns incompetentēs incompetentia

Descendants

[edit]

References

[edit]