inleven
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
inleven
- (reflexive, ditransitive) to put oneself into somebody else's place, to feel oneself as being somebody else, identify oneself with one's role, empathise with
- Een acteur moet zich inleven in zijn personage.
- (please add an English translation of this usage example)
- (reflexive, ditransitive) to project oneself into a situation, the past
Inflection[edit]
Conjugation of inleven (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | inleven | |||
past singular | leefde in | |||
past participle | ingeleefd | |||
infinitive | inleven | |||
gerund | inleven n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | leef in | leefde in | inleef | inleefde |
2nd person sing. (jij) | leeft in | leefde in | inleeft | inleefde |
2nd person sing. (u) | leeft in | leefde in | inleeft | inleefde |
2nd person sing. (gij) | leeft in | leefde in | inleeft | inleefde |
3rd person singular | leeft in | leefde in | inleeft | inleefde |
plural | leven in | leefden in | inleven | inleefden |
subjunctive sing.1 | leve in | leefde in | inleve | inleefde |
subjunctive plur.1 | leven in | leefden in | inleven | inleefden |
imperative sing. | leef in | |||
imperative plur.1 | leeft in | |||
participles | inlevend | ingeleefd | ||
1) Archaic. |