inson

Uzbek

Etymology

From Arabic إِنْسَان (ʔinsān).

Noun

inson (plural insonlar)

1. human being

Declension

Declension of inson

	singular	plural
nominative	inson	insonlar
genitive	insonning	insonlarning
dative	insonga	insonlarga
definite accusative	insonni	insonlarni
locative	insonda	insonlarda
ablative	insondan	insonlardan

Possessive forms of inson

my	singular	plural
nominative	insonim	insonlarim
genitive	insonimning	insonlarimning
dative	insonimga	insonlarimga
definite accusative	insonimni	insonlarimni
locative	insonimda	insonlarimda
ablative	insonimdan	insonlarimdan
your	singular	plural
nominative	insoning	insonlaring
genitive	insoningning	insonlaringning
dative	insoningga	insonlaringga
definite accusative	insoningni	insonlaringni
locative	insoningda	insonlaringda
ablative	insoningdan	insonlaringdan
her/his/its	singular	plural
nominative	insoni	insonlari
genitive	insonining	insonlarining
dative	insoniga	insonlariga
definite accusative	insonini	insonlarini
locative	insonida	insonlarida
ablative	insonidan	insonlaridan
our	singular	plural
nominative	insonimiz	insonlarimiz
genitive	insonimizning	insonlarimizning
dative	insonimizga	insonlarimizga
definite accusative	insonimizni	insonlarimizni
locative	insonimizda	insonlarimizda
ablative	insonimizdan	insonlarimizdan
your	singular	plural
nominative	insoningiz	insonlaringiz
genitive	insoningizning	insonlaringizning
dative	insoningizga	insonlaringizga
definite accusative	insoningizni	insonlaringizni
locative	insoningizda	insonlaringizda
ablative	insoningizdan	insonlaringizdan
their	singular	plural
nominative	insoni	insonlari
genitive	insonining	insonlarining
dative	insoniga	insonlariga
definite accusative	insonini	insonlarini
locative	insonida	insonlarida
ablative	insonidan	insonlaridan