instituens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of īnstituō.
Participle
[edit]īnstituēns (genitive īnstituentis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnstituēns | īnstituentēs | īnstituentia | ||
Genitive | īnstituentis | īnstituentium | |||
Dative | īnstituentī | īnstituentibus | |||
Accusative | īnstituentem | īnstituēns | īnstituentēs īnstituentīs |
īnstituentia | |
Ablative | īnstituente īnstituentī1 |
īnstituentibus | |||
Vocative | īnstituēns | īnstituentēs | īnstituentia |
1When used purely as an adjective.