irtonain
Jump to navigation
Jump to search
Ingrian[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Finnic *irta + -nain. Akin to Finnish irtonainen.
Pronunciation[edit]
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈirtonɑi̯ne/, [ˈirtŏ̞nəi̯n]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈirtonɑi̯n/, [ˈird̥o̞nɑi̯n]
- Rhymes: -irtonɑi̯n
- Hyphenation: ir‧to‧nain
Adjective[edit]
irtonain (comparative irtonaisemp)
Declension[edit]
Declension of irtonain (type 1/kärpäin, no gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | irtonain | irtonaiset |
genitive | irtonaisen | irtonaisiin |
partitive | irtonaista, irtonaist | irtonaisia |
illative | irtonaisee | irtonaisii |
inessive | irtonaisees | irtonaisiis |
elative | irtonaisest | irtonaisist |
allative | irtonaiselle | irtonaisille |
adessive | irtonaiseel | irtonaisiil |
ablative | irtonaiselt | irtonaisilt |
translative | irtonaiseks | irtonaisiks |
essive | irtonaisenna, irtonaiseen | irtonaisinna, irtonaisiin |
exessive1) | irtonaisent | irtonaisint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
Related terms[edit]
- irti (“loose, free”, adverb)
References[edit]
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 94