konstitutiv

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

German

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌkɔnstituˈtiːf/
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

konstitutiv (strong nominative masculine singular konstitutiver, not comparable)

  1. constitutive

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • konstitutiv” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
  • konstitutiv” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon