koszara

See also: Koszara, koszarą, and Koszarą

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish koszara, from a Romance language (cf. Romanian coșar, coșara, cașare), from Old Church Slavonic кошара (košara), from Proto-Slavic *košàra. Compare Czech košár, Ukrainian коша́ра (košára).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔˈʂa.ra/
• Rhymes: -ara
• Syllabification: ko‧sza‧ra
• Homophone: Koszara

Noun

koszara f

1. (Middle Polish, regional, dialectal) Alternative form of koszar

Declension

Declension of koszara

	singular	plural
nominative	koszara	koszary
genitive	koszary	koszar
dative	koszarze	koszarom
accusative	koszarę	koszary
instrumental	koszarą	koszarami
locative	koszarze	koszarach
vocative	koszaro	koszary

Further reading

• koszara in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• koszara in Polish dictionaries at PWN