marnacja

See also: marnacją

Polish

Etymology

From marnować +‎ -cja.

Pronunciation

• IPA^(key): /marˈnat͡s.ja/
• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: mar‧nac‧ja

Noun

marnacja f

1. (archaic) waste (action of wasting)

   Synonyms: marnotrawstwo, zmarnowanie

Declension

Declension of marnacja

	singular	plural
nominative	marnacja	marnacje
genitive	marnacji	marnacji/marnacyj (archaic)
dative	marnacji	marnacjom
accusative	marnację	marnacje
instrumental	marnacją	marnacjami
locative	marnacji	marnacjach
vocative	marnacjo	marnacje

Further reading

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “marnacja”, in Słownik języka polskiego‎^[1] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 884