merkbaar

Dutch

Etymology

From merken (“to notice”) +‎ -baar

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɛrk.baːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: merk‧baar

Adjective

merkbaar (comparative merkbaarder, superlative merkbaarst)

1. noticeable (capable of being noticed)

   Antonym: onmerkbaar

   Die kleine verandering heeft toch een merkbaar verschil gemaakt.

   That small change did make a noticeable difference after all.

Inflection

Declension of merkbaar
uninflected	merkbaar
inflected	merkbare
comparative	merkbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		merkbaar	merkbaarder	het merkbaarst het merkbaarste
indefinite	m./f. sing.	merkbare	merkbaardere	merkbaarste
	n. sing.	merkbaar	merkbaarder	merkbaarste
	plural	merkbare	merkbaardere	merkbaarste
definite		merkbare	merkbaardere	merkbaarste
partitive		merkbaars	merkbaarders	—

Derived terms

• merkbaarheid