nieudacznictwo

Polish

Etymology

From nieudacznik +‎ -ctwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.u.dat͡ʂˈɲit͡s.tfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡stfɔ
• Syllabification: nie‧u‧dacz‧nic‧two

Noun

nieudacznictwo n

1. failure (state or condition opposite of success)

Declension

Declension of nieudacznictwo

	singular
nominative	nieudacznictwo
genitive	nieudacznictwa
dative	nieudacznictwu
accusative	nieudacznictwo
instrumental	nieudacznictwem
locative	nieudacznictwie
vocative	nieudacznictwo

Related terms

nouns

• nieudacznica
• nieudacznik

 

Further reading

• nieudacznictwo in Polish dictionaries at PWN