obicie

Polish

Etymology

From obić +‎ -ie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈbi.t͡ɕɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ɕɛ
• Syllabification: o‧bi‧cie

Noun

obicie n

1. (uncountable) verbal noun of obić
2. (countable) bruise (mark on fruit)

   Synonym: obtłuczenie

3. (countable) upholstery, padding
4. (countable, neuroanatomy) tapetum

Declension

Declension of obicie

	singular	plural
nominative	obicie	obicia
genitive	obicia	obić
dative	obiciu	obiciom
accusative	obicie	obicia
instrumental	obiciem	obiciami
locative	obiciu	obiciach
vocative	obicie	obicia

Further reading

• obicie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obicie in Polish dictionaries at PWN