ongemakkelijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology 1

[edit]

From ongemak +‎ -lijk.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

ongemakkelijk (comparative ongemakkelijker, superlative ongemakkelijkst)

  1. uncomfortable, awkward
  2. inconvenient
Inflection
[edit]
Declension of ongemakkelijk
uninflected ongemakkelijk
inflected ongemakkelijke
comparative ongemakkelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial ongemakkelijk ongemakkelijker het ongemakkelijkst
het ongemakkelijkste
indefinite m./f. sing. ongemakkelijke ongemakkelijkere ongemakkelijkste
n. sing. ongemakkelijk ongemakkelijker ongemakkelijkste
plural ongemakkelijke ongemakkelijkere ongemakkelijkste
definite ongemakkelijke ongemakkelijkere ongemakkelijkste
partitive ongemakkelijks ongemakkelijkers
Descendants
[edit]
  • Negerhollands: ongemakkelik

Etymology 2

[edit]

From on- +‎ gemakkelijk.

Adjective

[edit]

ongemakkelijk (comparative ongemakkelijker, superlative ongemakkelijkst)

  1. uneasy, difficult
    Synonym: moeilijk
    Antonym: gemakkelijk
Inflection
[edit]
Declension of ongemakkelijk
uninflected ongemakkelijk
inflected ongemakkelijke
comparative ongemakkelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial ongemakkelijk ongemakkelijker het ongemakkelijkst
het ongemakkelijkste
indefinite m./f. sing. ongemakkelijke ongemakkelijkere ongemakkelijkste
n. sing. ongemakkelijk ongemakkelijker ongemakkelijkste
plural ongemakkelijke ongemakkelijkere ongemakkelijkste
definite ongemakkelijke ongemakkelijkere ongemakkelijkste
partitive ongemakkelijks ongemakkelijkers