opiumschuiver

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of opium +‎ schuiven +‎ -er.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈoː.pi.ʏmˌsxœy̯.vər/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: opi‧um‧schui‧ver

Noun

[edit]

opiumschuiver m (plural opiumschuivers, diminutive opiumschuivertje n)

  1. (chiefly historical) An opium smoker.
    Synonyms: amfioenschuiver, opiumroker