pahıl

Crimean Tatar

Etymology

From Arabic بَخِيل (baḵīl).

Adjective

pahıl

1. envious

Noun

pahıl

1. envier, envious person

Declension

Declension of pahıl

	singular	plural
nominative	pahıl	pahıllar
genitive	pahılnıñ	pahıllarnıñ
dative	pahılğa	pahıllarğa
accusative	pahılnı	pahıllarnı
locative	pahılda	pahıllarda
ablative	pahıldan	pahıllardan

Derived terms

• pahıllamaq
• pahıllıq

 

References

• “pahıl”, in Luğatçıq (in Russian)