pokładne

Polish

Etymology

From pokładny +‎ -e. First attested in 1755.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈkwad.nɛ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔˈkɫad.nɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adnɛ
• Syllabification: po‧kład‧ne

Noun

pokładne n

1. (nominalized, obsolete) payment for the right to be buried in a cemetery

Declension

Declension of pokładne

	singular	plural
nominative	pokładne	pokładne
genitive	pokładnego	pokładnych
dative	pokładnemu	pokładnym
accusative	pokładne	pokładne
instrumental	pokładnym	pokładnymi
locative	pokładnym	pokładnych
vocative	pokładne	pokładne

Related terms

adjectives

• pokładny
• pokładowy
• pokładzinny
• pokładzinowy

 

nouns

• pokład
• pokładacz
• pokładaczka
• pokładanka
• pokładełko
• pokładka
• pokładnica
• pokładnik
• pokładność
• pokładowiec
• pokładówka
• pokładziny

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• pokładać impf
• pokładować impf
• pokłaść pf

 

Adjective

pokładne

1. inflection of pokładny:
   1. neuter nominative/accusative/vocative singular
   2. nonvirile nominative/accusative/vocative plural

Further reading

• Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “pokładny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pokładne”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pokładne”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pokładne”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 497