poręczyciel

Polish

Etymology

From poręczyć +‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.rɛnˈt͡ʂɨ.t͡ɕɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ɕɛl
• Syllabification: po‧rę‧czy‧ciel

Noun

poręczyciel m pers (female equivalent poręczycielka)

1. guarantor, bondsman

Declension

Declension of poręczyciel

	singular	plural
nominative	poręczyciel	poręczyciele
genitive	poręczyciela	poręczycieli
dative	poręczycielowi	poręczycielom
accusative	poręczyciela	poręczycieli
instrumental	poręczycielem	poręczycielami
locative	poręczycielu	poręczycielach
vocative	poręczycielu	poręczyciele

Further reading

• poręczyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poręczyciel in Polish dictionaries at PWN