pozdny

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pozdь́nъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔzdnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔzdnɨ/

Adjective

pozdny (derived adverb poźno or poździe)

1. late (near the end of a period of time)
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 591:

     Alye yze byla nocz czyemna a pozdna godzyna, przetho nye vyedzyala, gdzye schukacz svego syna mylego

     [Ale iże była noc ciemna a pozdna godzina, przeto nie wiedziała, gdzie szukać swego syna miłego]

2. late (associated with the end of a period)
   • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[2], 9, 32:

     A pszenycza a byel nye gest z[a]byta, bo søø bila pozdna (quia serotina erant)

     [A pszenica a biel nie jest zabita, bo są była pozdna (quia serotina erant)]

3. (attested in Lesser Poland) delayed, tardy, overdue

   Synonym: zamięszkały

   • 1950 [c. 1425], Jan Janów, editor, Najstarsze szczątki ewangeliarza polskiego, Krakow, page 42:

     O saleni a pozdny sercem (taredi corde Luc 24, 25) k werze[niu]!

     [O szaleni a pozdni sercem (taredi corde Luc 24, 25) k wierze[niu]!]

Related terms

verbs

• opóździć pf

 

Descendants

• Polish: późny

Further reading

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “pozdny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN