praeseco

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From prae- +‎ seco.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

praesecō (present infinitive praesecāre, perfect active praesecuī, supine praesectum or praesecātum); first conjugation

  1. to cut off in front

Conjugation

[edit]
   Conjugation of praesecō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praesecō praesecās praesecat praesecāmus praesecātis praesecant
imperfect praesecābam praesecābās praesecābat praesecābāmus praesecābātis praesecābant
future praesecābō praesecābis praesecābit praesecābimus praesecābitis praesecābunt
perfect praesecuī praesecuistī praesecuit praesecuimus praesecuistis praesecuērunt,
praesecuēre
pluperfect praesecueram praesecuerās praesecuerat praesecuerāmus praesecuerātis praesecuerant
future perfect praesecuerō praesecueris praesecuerit praesecuerimus praesecueritis praesecuerint
passive present praesecor praesecāris,
praesecāre
praesecātur praesecāmur praesecāminī praesecantur
imperfect praesecābar praesecābāris,
praesecābāre
praesecābātur praesecābāmur praesecābāminī praesecābantur
future praesecābor praesecāberis,
praesecābere
praesecābitur praesecābimur praesecābiminī praesecābuntur
perfect praesectus or praesecātus + present active indicative of sum
pluperfect praesectus or praesecātus + imperfect active indicative of sum
future perfect praesectus or praesecātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praesecem praesecēs praesecet praesecēmus praesecētis praesecent
imperfect praesecārem praesecārēs praesecāret praesecārēmus praesecārētis praesecārent
perfect praesecuerim praesecuerīs praesecuerit praesecuerīmus praesecuerītis praesecuerint
pluperfect praesecuissem praesecuissēs praesecuisset praesecuissēmus praesecuissētis praesecuissent
passive present praesecer praesecēris,
praesecēre
praesecētur praesecēmur praesecēminī praesecentur
imperfect praesecārer praesecārēris,
praesecārēre
praesecārētur praesecārēmur praesecārēminī praesecārentur
perfect praesectus or praesecātus + present active subjunctive of sum
pluperfect praesectus or praesecātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present praesecā praesecāte
future praesecātō praesecātō praesecātōte praesecantō
passive present praesecāre praesecāminī
future praesecātor praesecātor praesecantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praesecāre praesecuisse praesectūrum esse,
praesecātūrum esse
praesecārī praesectum esse,
praesecātum esse
praesectum īrī,
praesecātum īrī
participles praesecāns praesectūrus,
praesecātūrus
praesectus,
praesecātus
praesecandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praesecandī praesecandō praesecandum praesecandō praesectum,
praesecātum
praesectū,
praesecātū

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  • praeseco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praeseco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.