primogenitura
Jump to navigation
Jump to search
Italian[edit]
Etymology[edit]
From Medieval Latin prīmōgenitūra.
Noun[edit]
primogenitura f (plural primogeniture)
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- primogenitura in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Latin[edit]
Etymology[edit]
Formed after prīmōgenitus (“first-born”), rebuilding the second part from gignō (“I bear, beget”) + -tūra.
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /priː.moː.ɡe.niˈtuː.ra/, [priːmoːɡɛnɪˈt̪uːrä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pri.mo.d͡ʒe.niˈtu.ra/, [primod͡ʒeniˈt̪uːrä]
Noun[edit]
prīmōgenitūra f (genitive prīmōgenitūrae); first declension
- (Medieval Latin) primogeniture (inheritance by the first-born child of the entirety of, or of a privileged position in, a parent’s wealth, estate, or office)
Declension[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | prīmōgenitūra | prīmōgenitūrae |
Genitive | prīmōgenitūrae | prīmōgenitūrārum |
Dative | prīmōgenitūrae | prīmōgenitūrīs |
Accusative | prīmōgenitūram | prīmōgenitūrās |
Ablative | prīmōgenitūrā | prīmōgenitūrīs |
Vocative | prīmōgenitūra | prīmōgenitūrae |
Synonyms[edit]
- (primogeniture): prīmōgenita (Late Latin)
Descendants[edit]
- Catalan: primogenitura
- French: primogéniture
- Galician: primoxenitura
- Italian: primogenitura
- Portuguese: primogenitura
- Spanish: primogenitura
References[edit]
- primogenitura in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- Niermeyer, Jan Frederik (1976) “primogenitura”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 849/1
Polish[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Medieval Latin prīmōgenitūra.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
primogenitura f
- (literary) primogeniture (state of being the firstborn of the children of the same parents)
- Synonym: pierworództwo
- primogeniture (exclusive right of inheritance belonging to the eldest child)
Declension[edit]
Declension of primogenitura
singular | |
---|---|
nominative | primogenitura |
genitive | primogenitury |
dative | primogeniturze |
accusative | primogeniturę |
instrumental | primogeniturą |
locative | primogeniturze |
vocative | primogenituro |
Further reading[edit]
- primogenitura in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- primogenitura in Polish dictionaries at PWN
Spanish[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Medieval Latin prīmōgenitūra.
Noun[edit]
primogenitura f (uncountable)
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- “primogenitura”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Categories:
- Italian terms derived from Medieval Latin
- Italian lemmas
- Italian nouns
- Italian countable nouns
- Italian feminine nouns
- Latin terms suffixed with -tura
- Latin 6-syllable words
- Latin terms with IPA pronunciation
- Latin lemmas
- Latin nouns
- Latin first declension nouns
- Latin feminine nouns in the first declension
- Latin feminine nouns
- Medieval Latin
- Polish terms borrowed from Medieval Latin
- Polish terms derived from Medieval Latin
- Polish 6-syllable words
- Polish terms with IPA pronunciation
- Polish terms with audio links
- Rhymes:Polish/ura
- Rhymes:Polish/ura/6 syllables
- Polish lemmas
- Polish nouns
- Polish feminine nouns
- Polish literary terms
- Polish singularia tantum
- Spanish terms borrowed from Medieval Latin
- Spanish terms derived from Medieval Latin
- Spanish lemmas
- Spanish nouns
- Spanish uncountable nouns
- Spanish feminine nouns