rapidulus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Diminutive from rapidus (“swift, quick, rapid”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /raˈpi.du.lus/, [räˈpɪd̪ʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /raˈpi.du.lus/, [räˈpiːd̪ulus]
Adjective
[edit]rapidulus (feminine rapidula, neuter rapidulum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | rapidulus | rapidula | rapidulum | rapidulī | rapidulae | rapidula | |
Genitive | rapidulī | rapidulae | rapidulī | rapidulōrum | rapidulārum | rapidulōrum | |
Dative | rapidulō | rapidulō | rapidulīs | ||||
Accusative | rapidulum | rapidulam | rapidulum | rapidulōs | rapidulās | rapidula | |
Ablative | rapidulō | rapidulā | rapidulō | rapidulīs | |||
Vocative | rapidule | rapidula | rapidulum | rapidulī | rapidulae | rapidula |
Related terms
[edit]References
[edit]- “rapidulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- rapidulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.