rifiutàrsi (first-person singular present mi rifiùto, first-person singular past historic mi rifiutài, past participle rifiutàto)
- to refuse, to decline
infinitive
|
rifiutàrsi
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
rifiutàndosi
|
present participle
|
rifiutànte
|
past participle
|
rifiutàto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi rifiùto
|
ti rifiùti
|
si rifiùta
|
ci rifiutiàmo
|
vi rifiutàte
|
si rifiùtano
|
imperfect
|
mi rifiutàvo
|
ti rifiutàvi
|
si rifiutàva
|
ci rifiutavàmo
|
vi rifiutavàte
|
si rifiutàvano
|
past historic
|
mi rifiutài
|
ti rifiutàsti
|
si rifiutò
|
ci rifiutàmmo
|
vi rifiutàste
|
si rifiutàrono
|
future
|
mi rifiuterò
|
ti rifiuterài
|
si rifiuterà
|
ci rifiuterémo
|
vi rifiuteréte
|
si rifiuterànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi rifiuterèi
|
ti rifiuterésti
|
si rifiuterèbbe, si rifiuterébbe
|
ci rifiuterémmo
|
vi rifiuteréste
|
si rifiuterèbbero, si rifiuterébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi rifiùti
|
ti rifiùti
|
si rifiùti
|
ci rifiutiàmo
|
vi rifiutiàte
|
si rifiùtino
|
imperfect
|
mi rifiutàssi
|
ti rifiutàssi
|
si rifiutàsse
|
ci rifiutàssimo
|
vi rifiutàste
|
si rifiutàssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
rifiùtati
|
si rifiùti
|
rifiutiàmoci
|
rifiutàtevi
|
si rifiùtino
|
negative imperative
|
|
non rifiutàrti, non ti rifiutàre
|
non si rifiùti
|
non rifiutiàmoci, non ci rifiutiàmo
|
non rifiutàtevi, non vi rifiutàte
|
non si rifiùtino
|