rinkka
Jump to navigation
Jump to search
Finnish
[edit]Etymology
[edit]Probably borrowed from dialectal Swedish rinka, originally meaning "a loop of string".
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]rinkka
Declension
[edit]Inflection of rinkka (Kotus type 9*A/kala, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | rinkka | rinkat | ||
genitive | rinkan | rinkkojen | ||
partitive | rinkkaa | rinkkoja | ||
illative | rinkkaan | rinkkoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | rinkka | rinkat | ||
accusative | nom. | rinkka | rinkat | |
gen. | rinkan | |||
genitive | rinkan | rinkkojen rinkkain rare | ||
partitive | rinkkaa | rinkkoja | ||
inessive | rinkassa | rinkoissa | ||
elative | rinkasta | rinkoista | ||
illative | rinkkaan | rinkkoihin | ||
adessive | rinkalla | rinkoilla | ||
ablative | rinkalta | rinkoilta | ||
allative | rinkalle | rinkoille | ||
essive | rinkkana | rinkkoina | ||
translative | rinkaksi | rinkoiksi | ||
abessive | rinkatta | rinkoitta | ||
instructive | — | rinkoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms
[edit]compounds
Further reading
[edit]- “rinkka”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03