rozrzut

Polish

Etymology

Deverbal from rozrzucić.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /ˈrɔz.ʐut/
• Rhymes: -ɔzʐut
• Syllabification: roz‧rzut

Noun

rozrzut m inan

1. (statistics) diversity, statistical dispersion, variety

   Synonyms: dyspersja, rozproszenie, rozsiew

Declension

Declension of rozrzut

	singular	plural
nominative	rozrzut	rozrzuty
genitive	rozrzutu	rozrzutów
dative	rozrzutowi	rozrzutom
accusative	rozrzut	rozrzuty
instrumental	rozrzutem	rozrzutami
locative	rozrzucie	rozrzutach
vocative	rozrzucie	rozrzuty

Related terms

verbs

• rozrzucać
• rozrzucić

 

Further reading

• rozrzut in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozrzut in Polish dictionaries at PWN