roztopić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ topić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔsˈtɔ.pit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧to‧pić

Verb

[edit]

roztopić pf (imperfective roztapiać)

  1. (transitive) to melt, to thaw (liquefy using heat)

Conjugation

[edit]
Conjugation of roztopić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive roztopić
future tense 1st roztopię roztopimy
2nd roztopisz roztopicie
3rd roztopi roztopią
impersonal roztopi się
past tense 1st roztopiłem,
-(e)m roztopił
roztopiłam,
-(e)m roztopiła
roztopiłom,
-(e)m roztopiło
roztopiliśmy,
-(e)śmy roztopili
roztopiłyśmy,
-(e)śmy roztopiły
2nd roztopiłeś,
-(e)ś roztopił
roztopiłaś,
-(e)ś roztopiła
roztopiłoś,
-(e)ś roztopiło
roztopiliście,
-(e)ście roztopili
roztopiłyście,
-(e)ście roztopiły
3rd roztopił roztopiła roztopiło roztopili roztopiły
impersonal roztopiono
conditional 1st roztopiłbym,
bym roztopił
roztopiłabym,
bym roztopiła
roztopiłobym,
bym roztopiło
roztopilibyśmy,
byśmy roztopili
roztopiłybyśmy,
byśmy roztopiły
2nd roztopiłbyś,
byś roztopił
roztopiłabyś,
byś roztopiła
roztopiłobyś,
byś roztopiło
roztopilibyście,
byście roztopili
roztopiłybyście,
byście roztopiły
3rd roztopiłby,
by roztopił
roztopiłaby,
by roztopiła
roztopiłoby,
by roztopiło
roztopiliby,
by roztopili
roztopiłyby,
by roztopiły
impersonal roztopiono by
imperative 1st niech roztopię roztopmy
2nd roztop roztopcie
3rd niech roztopi niech roztopią
passive adjectival participle roztopiony roztopiona roztopione roztopieni roztopione
anterior adverbial participle roztopiwszy
verbal noun roztopienie

Further reading

[edit]
  • roztopić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • roztopić in Polish dictionaries at PWN