schorpioen

See also: Schorpioen

Dutch

Een schorpioen, a scorpion.

Etymology

From Middle Dutch scorpioen, from Old French scorpion, from Latin scorpiō, from Ancient Greek σκορπίος (skorpíos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌsxɔr.piˈun/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: schor‧pi‧oen
• Rhymes: -un

Noun

schorpioen m (plural schorpioenen, diminutive schorpioentje n)

1. (zoology) A scorpion, an arachnid with a venomous sting of the order Scorpiones.
2. (history) The scorpio, an ancient single-arm catapult.

   Synonym: scorpio

3. (figuratively, derogatory) A vicious, dangerous person; tormentor.
4. Vernacular names for other species:
   1. a European mole cricket (Gryllotalpa gryllotalpa)
   2. a certain weed; shortened from the derived term schorpioenkruid
5. A scourge, a flail with sharp ends used for flogging.

Derived terms

• (by scorpion species) bastaardschorpioen, boekenschorpioen, spinschorpioen, waterschorpioen, zeeschorpioen en zweepschorpioen
• (other animal species) schorpioenkreeft, schorpioenspin, schorpioenvis (obsolete spelling schorpioenvisch), stekelschorpioenvis (obsolete spelling stekelschorpioenvisch), schorpioenvlieg
• (plant species) schorpioenkroonkruid n, schorpioenkruid n, schorpioenwortel m
• schorpioenangel m
• schorpioenenbeet
• schorpioenengif n
• schorpioenstaart, schorpioenenstaart

Descendants

• Afrikaans: skerpioen
• → Papiamentu: skorpioen, schorpioen (dated)