seolaí

Irish

Etymology

From seol (“send”) +‎ -aí.

Noun

seolaí m (genitive singular seolaí, nominative plural seolaithe)

1. addressee

   Antonym: seoltóir

Declension

Declension of seolaí

Fourth declension

Bare forms Case Singular Plural Nominative seolaí seolaithe Vocative a sheolaí a sheolaithe Genitive seolaí seolaithe Dative seolaí seolaithe

Forms with the definite article Case Singular Plural Nominative an seolaí na seolaithe Genitive an tseolaí na seolaithe Dative leis an seolaí don seolaí leis na seolaithe

Related terms

• seoladh m (“address”)

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “seolaí”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN