składniczy

Polish

Etymology

From składnik (“ingredient”) +‎ -y. First attested in 1844.

Pronunciation

• IPA^(key): /skwadˈɲi.t͡ʂɨ/
• Rhymes: -it͡ʂɨ
• Syllabification: skład‧ni‧czy

Adjective

składniczy (not comparable, no derived adverb)

1. (obsolete) synthetic

   Synonym: syntetyczny

Declension

Declension of składniczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	składniczy		składnicza	składnicze	składniczy	składnicze
genitive	składniczego		składniczej	składniczego	składniczych
dative	składniczemu		składniczej	składniczemu	składniczym
accusative	składniczego	składniczy	składniczą	składnicze	składniczych	składnicze
instrumental	składniczym		składniczą	składniczym	składniczymi
locative	składniczym		składniczej	składniczym	składniczych

Related terms

adjectives

• składalny
• składankowy
• składkowy
• składnicowy
• składnikowy
• składniowy
• składny
• składowiskowy
• składowy
• składzisty

 

adverbs

• składkowo
• składnie
• składniowo

 

nouns

• skład
• składacz
• składaczka
• składak
• składalnia
• składalność
• składaniec
• składanina
• składanka
• składarka
• składka
• składkowość
• składnia
• składnica
• składnik
• składniowość
• składność
• składowe
• składowisko
• składownik
• składowość
• składzik

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• składać impf
• składkować impf
• składować impf
• skłaść pf

 

Further reading

• Aleksander Zdanowicz (1861) “składniczy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “składniczy”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 6, Warsaw, page 149