spacernik

Polish

Etymology

From spacer +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /spaˈt͡sɛr.ɲik/
• Rhymes: -ɛrɲik
• Syllabification: spa‧cer‧nik

Noun

spacernik m inan

1. (prison slang) prison yard

   Synonyms: spacerniak, spacerownik

   Hypernym: podwórze

2. (colloquial, humorous) place where people often stroll by

   Synonym: spacerniak

Declension

Declension of spacernik

	singular	plural
nominative	spacernik	spacerniki
genitive	spacernika	spacerników
dative	spacernikowi	spacernikom
accusative	spacernik	spacerniki
instrumental	spacernikiem	spacernikami
locative	spacerniku	spacernikach
vocative	spacerniku	spacerniki

Related terms

adjective

• spacerowy

 

nouns

• spacer
• spacerek
• spacerniak
• spacerowicz
• spacerowiczka
• spacerownik
• spacerówka

 

verb

• spacerować impf

 

Further reading

• spacernik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spacernik in Polish dictionaries at PWN