sprzymierzeniec

Polish

Etymology

From sprzymierzenie +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /spʂɨ.mjɛˈʐɛ.ɲɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛt͡s
• Syllabification: sprzy‧mie‧rze‧niec

Noun

sprzymierzeniec m pers

1. ally

   Synonyms: sojusznik, aliant

Declension

Declension of sprzymierzeniec

	singular	plural
nominative	sprzymierzeniec	sprzymierzeńcy/sprzymierzeńce (deprecative)
genitive	sprzymierzeńca	sprzymierzeńców
dative	sprzymierzeńcowi	sprzymierzeńcom
accusative	sprzymierzeńca	sprzymierzeńców
instrumental	sprzymierzeńcem	sprzymierzeńcami
locative	sprzymierzeńcu	sprzymierzeńcach
vocative	sprzymierzeńcze	sprzymierzeńcy

Further reading

• sprzymierzeniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sprzymierzeniec in Polish dictionaries at PWN