starość

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish starość, from Proto-Slavic *starostь. By surface analysis, stary +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsta.rɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -arɔɕt͡ɕ
• Syllabification: sta‧rość

Noun

starość f

1. old age
2. age (latter part of life)

   Antonyms: adolescencja, młodość

Declension

Declension of starość

	singular
nominative	starość
genitive	starości
dative	starości
accusative	starość
instrumental	starością
locative	starości
vocative	starości

Further reading

• starość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• starość in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “starość”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN