szerény
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
szer + -ény, created by Ferenc Kazinczy during the Hungarian language reform, which took place in the 18th–19th centuries.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
szerény (comparative szerényebb, superlative legszerényebb)
- modest
- Antonym: szerénytelen
Declension[edit]
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | szerény | szerények |
accusative | szerényt | szerényeket |
dative | szerénynek | szerényeknek |
instrumental | szerénnyel | szerényekkel |
causal-final | szerényért | szerényekért |
translative | szerénnyé | szerényekké |
terminative | szerényig | szerényekig |
essive-formal | szerényként | szerényekként |
essive-modal | — | — |
inessive | szerényben | szerényekben |
superessive | szerényen | szerényeken |
adessive | szerénynél | szerényeknél |
illative | szerénybe | szerényekbe |
sublative | szerényre | szerényekre |
allative | szerényhez | szerényekhez |
elative | szerényből | szerényekből |
delative | szerényről | szerényekről |
ablative | szerénytől | szerényektől |
non-attributive possessive - singular |
szerényé | szerényeké |
non-attributive possessive - plural |
szerényéi | szerényekéi |
Derived terms[edit]
Expressions
Further reading[edit]
- szerény in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN