szkielet

Polish

szkielet

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek σκελετός (skeletós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂkjɛ.lɛt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlɛt
• Syllabification: szkie‧let

Noun

szkielet m inan (diminutive szkielecik, related adjective szkieletowy)

1. (anatomy) skeleton (system that provides support to an organism)

   Synonyms: kościec, układ kostny, układ szkieletowy

2. (construction) framework, skeleton (frame that provides support to a building or other construction)
3. (colloquial, figurative) skeleton (very thin person)

   Synonyms: chudeusz, chudzielec, kościotrup, suchar

4. (figurative) skeleton (that which remains after the destruction of a material object)
5. skeleton (central core of something)
6. outline (general concept of something that needs to be completed)

   Synonyms: baza, zarys

7. core (the most important, basic group of people in a team)

   Synonym: trzon

Declension

Declension of szkielet

	singular	plural
nominative	szkielet	szkielety
genitive	szkieletu	szkieletów
dative	szkieletowi	szkieletom
accusative	szkielet	szkielety
instrumental	szkieletem	szkieletami
locative	szkielecie	szkieletach
vocative	szkielecie	szkielety

Derived terms

verb

• szkieletować impf

 

Further reading

• szkielet in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szkielet in Polish dictionaries at PWN