tardivus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From tardus + -īvus. Attested in Tironian notes.[1]
Adjective
[edit]tardīvus (feminine tardīva, neuter tardīvum); first/second-declension adjective (Late Latin)
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | tardīvus | tardīva | tardīvum | tardīvī | tardīvae | tardīva | |
Genitive | tardīvī | tardīvae | tardīvī | tardīvōrum | tardīvārum | tardīvōrum | |
Dative | tardīvō | tardīvō | tardīvīs | ||||
Accusative | tardīvum | tardīvam | tardīvum | tardīvōs | tardīvās | tardīva | |
Ablative | tardīvō | tardīvā | tardīvō | tardīvīs | |||
Vocative | tardīve | tardīva | tardīvum | tardīvī | tardīvae | tardīva |
Descendants
[edit]- Balkan Romance:
- Italo-Romance:
- North Italian:
- Gallo-Romance:
- Ibero-Romance:
References
[edit]- ^ Walther von Wartburg (1928–2002) “tardivus”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volumes 13: T–Ti, page 119