ubyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ubyti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.bɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ubɨt͡ɕ
• Syllabification: u‧być

Verb

ubyć pf (imperfective ubywać)

1. (intransitive) to decrease, to diminish, to dwindle
2. (intransitive) to subside (of water)

Conjugation

Conjugation of ubyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ubyć
future tense	1st	ubędę			ubędziemy
	2nd	ubędziesz			ubędziecie
	3rd	ubędzie			ubędą
	impersonal	ubędzie się
past tense	1st	ubyłem, -(e)m ubył	ubyłam, -(e)m ubyła	ubyłom, -(e)m ubyło	ubyliśmy, -(e)śmy ubyli	ubyłyśmy, -(e)śmy ubyły
	2nd	ubyłeś, -(e)ś ubył	ubyłaś, -(e)ś ubyła	ubyłoś, -(e)ś ubyło	ubyliście, -(e)ście ubyli	ubyłyście, -(e)ście ubyły
	3rd	ubył	ubyła	ubyło	ubyli	ubyły
	impersonal	ubyto
conditional	1st	ubyłbym, bym ubył	ubyłabym, bym ubyła	ubyłobym, bym ubyło	ubylibyśmy, byśmy ubyli	ubyłybyśmy, byśmy ubyły
	2nd	ubyłbyś, byś ubył	ubyłabyś, byś ubyła	ubyłobyś, byś ubyło	ubylibyście, byście ubyli	ubyłybyście, byście ubyły
	3rd	ubyłby, by ubył	ubyłaby, by ubyła	ubyłoby, by ubyło	ubyliby, by ubyli	ubyłyby, by ubyły
	impersonal	ubyto by
imperative	1st	niech ubędę			ubądźmy
	2nd	ubądź			ubądźcie
	3rd	niech ubędzie			niech ubędą
passive adjectival participle		ubyty	ubyta	ubyte	ubyci	ubyte
anterior adverbial participle		ubywszy
verbal noun		ubycie

Related terms

noun

• ubytek

 

Further reading

• ubyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ubyć in Polish dictionaries at PWN